U Istraživačku stanicu Petnicu prvi put kročila sam davne 1994. godine kao jedan od polaznika zimskog seminara Programa za arheologiju i još uvek je nisam napustila. Društevni kontekst odrastanja generacije kojoj pripadam bio je veoma specifičan, a Petnicu i ljude koji su je činili mnogi od nas doživljavali su kao ostrvo racionalnosti, znanja, mogućnosti i kreativnosti. Predanost predavača, atmosfera, celodnevna fokusiranost na istraživačke zadatke, sveža literatura, interakcija između polaznika i predavača predstavljali su osveženje u odnosu na klasičnu nastavu koja se odvijala u našim školama. Na brojnim seminarima koji su istovremeno uključivali praktičan rad i teorijsku perspektivu dobila sam prva saznanja o karakteru arheologije kao naučne discipine i izazovima koje ona pruža. Boravak u Stanici i iskustvo koje sam tamo stekla bili su presudni u izboru buduće profesije i životnog puta. Osnovne studije upisala sam na Odeljenju za arheologiju Filozofskog fakulteta u Beogradu 1996-te godine. Tokom studiija učestvovala sam na preko 20 terenskih istraživanja, od kojih je u mnogima od njih jedan od organizatora/učesnika bila i Istraživačka stanica Petnica. To je ujedno i vreme kada se kod mene javljaju uža interesovanja, a ona se pre svega odnose na praistoriju, naseobinsku arheologiju i studije keramike. Kao studentu arheologije, osim obaveza na fakultetu, vreme je bilo ispunjeno i dragocenim mentorskim radom sa učenicima srednjih škola u Stanici. Veliki broj tadašnjih polaznika danas su moje kolege.